قرص تاخیری به عنوان یکی از گزینه‌های درمانی برای مردانی که از زودانزالی رنج می‌برند، مورد استفاده قرار می‌گیرند. انزال زودرس یکی از شایع‌ترین اختلالات جنسی در مردان است که می‌تواند تأثیرات منفی بر رضایت جنسی و روابط زناشویی بگذارد. قرص تاخیری معمولاً حاوی موادی هستند که به کنترل بهتر انزال و افزایش مدت زمان رابطه جنسی کمک می‌کنند. با این حال، استفاده از این داروها نیاز به مشورت با پزشک دارد تا از ایمنی و اثربخشی آن‌ها اطمینان حاصل شود و عوارض جانبی احتمالی به حداقل برسد.
قرص تاخیری داروهایی هستند که بر سیستم تناسلی آقایان تاثیر می گذارند ونعوظ را برای مدت طولانی تری نگه می دارند.قرص‌های تاخیری با مکانیسم‌های مختلفی عمل می‌کنند تا زمان انزال را به تأخیر بیندازند و کنترل بیشتری بر روند انزال به فرد بدهند. در ادامه به برخی از این مکانیسم‌ها و انواع رایج این داروها اشاره می‌کنیم:
- مهارکننده‌های بازجذب سروتونین : این دسته از داروها، مانند پاروکستین، سرترالین و فلوکستین، معمولاً برای درمان افسردگی استفاده می‌شوند، اما یکی از عوارض جانبی آن‌ها تأخیر در انزال است. این داروها با افزایش سطح سروتونین در مغز، به تأخیر انزال کمک می‌کنند.
- داروهای ضد افسردگی سه‌حلقه‌ای: یکی دیگر از انواع داروهای مؤثر در تأخیر انزال، داروهای ضد افسردگی سه‌حلقه‌ای مانند کلومیپرامین است که با تأثیر بر سیستم عصبی مرکزی، انزال را به تأخیر می‌اندازد.
- داروهای بی‌حس‌کننده موضعی: این داروها به صورت کرم یا اسپری روی آلت تناسلی استفاده می‌شوند و با کاهش حساسیت عصب‌ها، زمان انزال را به تأخیر می‌اندازند. لیدوکائین و پریلوکائین از جمله این داروها هستند.
- داروهای خوراکی: برخی داروهای خوراکی مانند داپوکستین که به طور خاص برای درمان انزال زودرس طراحی شده‌اند، می‌توانند با افزایش سطح سروتونین در مغز و کاهش حساسیت، انزال را به تأخیر بیندازند.
همچنین، مهم است که علت اصلی انزال زودرس تشخیص داده شود و درمان مناسب بر اساس آن صورت گیرد.
بهترین زمان خوردن قرص تاخیری
بهترین زمان مصرف قرص تاخیری بسته به نوع دارو متفاوت است. در ادامه به زمان مصرف برخی از رایج‌ترین قرص های تاخیری اشاره می‌کنیم:
- داپوکستین: این دارو به طور خاص برای درمان انزال زودرس طراحی شده است. توصیه می‌شود داپوکستین را 1 تا 3 ساعت قبل از رابطه جنسی مصرف کنید. این دارو اثر سریع دارد و در مدت کوتاهی پس از مصرف فعال می‌شود.
- مهارکننده‌های بازجذب سروتونین: داروهایی مانند پاروکستین، سرترالین و فلوکستین معمولاً روزانه مصرف می‌شوند و ممکن است نیاز باشد چند هفته مصرف شوند تا اثر مطلوبی بر انزال زودرس داشته باشند. بهتر است این داروها را هر روز در یک زمان مشخص مصرف کنید.
- داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای: داروهایی مانند کلومیپرامین نیز معمولاً به صورت روزانه مصرف می‌شوند و ممکن است چند هفته طول بکشد تا اثرات کامل آن‌ها مشخص شود. این داروها نیز باید طبق دستور پزشک در یک زمان مشخص هر روز مصرف شوند.
- داروهای بی‌حس‌کننده موضعی: این داروها به صورت کرم یا اسپری قبل از رابطه جنسی استفاده می‌شوند. معمولاً توصیه می‌شود 10 تا 15 دقیقه قبل از رابطه جنسی روی آلت تناسلی استفاده شوند و سپس با آب شسته شوند تا از انتقال به شریک جنسی جلوگیری شود.
عوارض جانبی قرص تاخیری
قرص‌های تاخیری می‌توانند عوارض جانبی مختلفی داشته باشند که شدت و نوع آن‌ها بسته به نوع دارو و شرایط فردی متفاوت است. در ادامه به برخی از عوارض جانبی رایج این داروها اشاره می‌کنیم:
-
داپوکستین:
– حالت تهوع،سرگیجه،سر درد،اسهال،اختلالات خواب،خشکی دهان
-
مهارکننده‌های بازجذب سروتونین:
– تهوع
– اسهال یا یبوست
– خواب‌آلودگی یا بی‌خوابی
– افزایش یا کاهش وزن
– کاهش میل جنسی
– تعریق بیش از حد
– سردرد
– اضطراب یا عصبی بودن
-
داروهای ضد افسردگی سه‌حلقه‌ای:
– خشکی دهان
– تاری دید
– یبوست
– افزایش وزن
– خواب‌آلودگی
– احتباس ادرار
– افت فشار خون
– تغییرات در ضربان قلب
-
داروهای بی‌حس‌کننده موضعی:
– تحریک پوست
– حساسیت یا واکنش آلرژیک
– بی‌حسی یا کاهش حساسیت در آلت تناسلی
– احتمال انتقال به شریک جنسی و ایجاد بی‌حسی در آن‌ها
استفاده از قرص تاخیری باید تحت نظارت پزشک انجام شود تا از ایمنی و اثربخشی آن‌ها اطمینان حاصل شود و عوارض جانبی به حداقل برسد. در صورت بروز هر گونه عارضه جانبی غیرمعمول یا شدید، باید مصرف دارو را متوقف کرده و به پزشک مراجعه کنید. همچنین، افرادی که شرایط پزشکی خاصی دارند یا داروهای دیگری مصرف می‌کنند، باید پیش از استفاده از قرص‌های تاخیری با پزشک خود مشورت کنند تا از تداخلات دارویی و عوارض جانبی جلوگیری شود.
روش های جایگزین قرص تاخیری
روش‌های مختلفی برای مدیریت و درمان انزال زودرس به جز استفاده از قرص‌های تاخیری وجود دارد. این روش‌ها شامل تکنیک‌های رفتاری، درمان‌های موضعی و مداخلات روانشناختی هستند. در ادامه به برخی از این روش‌ها اشاره می‌کنیم:
. تکنیک‌های رفتاری
– تکنیک توقف و شروع: در این روش، هنگامی که فرد احساس می‌کند نزدیک به انزال است، فعالیت جنسی را متوقف می‌کند تا حس انزال کاهش یابد و سپس دوباره شروع می‌کند.
. درمان های موضعی
– کرم ها و اسپری های بی‌حس‌کننده: این محصولات معمولاً حاوی مواد بی‌حس‌کننده مانند لیدوکائین و پریلوکائین هستند و می‌توانند حساسیت آلت تناسلی را کاهش دهند و انزال را به تأخیر بیندازند. این محصولات معمولاً باید قبل از رابطه جنسی استفاده و سپس شسته شوند.
. مداخلات روان شناختی
– مشاوره و درمان جنسی: همکاری با یک متخصص سلامت جنسی یا مشاور می‌تواند به شناسایی و مدیریت مشکلات روانی یا عاطفی که ممکن است به انزال زودرس منجر شوند، کمک کند. این مشاوره می‌تواند شامل تکنیک‌های شناختی-رفتاری باشد.
– تکنیک‌های کاهش استرس: فعالیت‌هایی مانند مدیتیشن، یوگا و تمرینات تنفسی می‌توانند به کاهش استرس و اضطراب کمک کنند، که این امر ممکن است به بهبود کنترل انزال منجر شود.
. تغییر در سبک زندگی
– ورزش منظم: ورزش منظم می‌تواند به بهبود کلی سلامت جنسی و کنترل بهتر انزال کمک کند.
– تغذیه سالم: تغذیه مناسب و متعادل می‌تواند تاثیر مثبتی بر سلامت جنسی و عملکرد کلی بدن داشته باشد.
– اجتناب از مصرف الکل و مواد مخدر: مصرف الکل و مواد مخدر می‌تواند تاثیر منفی بر عملکرد جنسی داشته باشد.
سخن پایانی
این داروها می‌توانند به بهبود عملکرد جنسی و افزایش رضایت در روابط زناشویی کمک کنند. اما باید توجه داشت که استفاده از قرص تاخیری تنها با مشاوره و تجویز پزشک انجام شود تا از عوارض جانبی و خطرات احتمالی جلوگیری شود. همچنین، بهتر است علاوه بر استفاده از دارو، به جوانب روانشناختی و عاطفی مشکلات جنسی نیز توجه کرد و در صورت نیاز از مشاوره‌های تخصصی بهره برد.
نظرات شما
شما از چه مواردی برای زودانزالی استفاده می کنید؟ نظرات و پیشنهادات خود را باما به اشتراک بگذارید.
